Dużo osób chciało abym nagrała filmik o tym jak zdobyć przyjaciół, ale nie ma żadnej odpowiedzi na te pytanie. Wraz z wiekiem nie możemy przecież podejść do przypadkowej dziewczyny z klasy i powiedzieć zostaniemy najlepszymi przyjaciółkami?. Przyjaźń to coś co pojawia się z czasem i niestety nie każdy jest jej wart. Od już prawie 7 lat przyjaźnie się z Sarą. Od mojego wyjazdu nasz kontakt osłab. Kiedyś łatwiej było dopowiedzieć na pytania kiedy ty nie jesteś z Sarą? bo wtedy odpowiedziała bym , że wtedy kiedy śpię. Od 2,5 roku nie mogę już tak na nie odpowiedzieć i mimo iż mam swoje dobre przyjaciółki w Norwegii nadal chciała bym aby Sara przy mnie była.
Nie będę opowiadał o tym co się stało z Åsil , ale mogę wam powiedzieć , że to nie jest tak iż po prostu się nie przyjaźnimy. Nadal bardzo mi na niej zależy i ostatnio spędzam z nią trochę czasu, bo przecież przyjaźni nie przekreśla się po jednej kłótni. To co pokazuje , że moja przyjaźń z Sarą jest prawdziwa to to, iż ciągle wiem że mogę na nią liczyć , że nadal się przyjaźnimy że nic, nawet kilka tysięcy kilometrów nas nie rozdzieli. Nie wiem jak to się stało, jak udało mi się zdobyć tak prawdziwe, wspaniałe osoby w moim życiu. Teraz mimo , iż z Andreą jestem najbliżej spędzam czasu z innymi dziewczynami. Dziś na przykład praktycznie w ogóle ze sobą nie gadałyśmy.
Nie wiem czy mogę to tak ocenić , ale w Norwegii na przyjaźń co nie którzy patrzą inaczej. Nie wiem i boję się tego , że kiedy już będę musiała pracować mój kontakt z Sarą się nagle urwie. Myślę na wróceniem do Polski , ale nigdy nie wiem co z tego wyjdzie.
Wszystkie te przyjaźnie z podstawówki , gimnazjum, liceum , studiów pewnie przepadną. Taka myśl mnie przeraża. Nie chcę żyć z myślą o tym , że może kiedyś w ogóle nie będę widziała się z Sarą.
Jak wy widzicie waszą przyszłość z przyjaciółką? myślicie , że przetrwa?
No comments:
Post a Comment